Vanochtend werd ik om vijf uur glimlachend wakker: ik had een prachtige droom gehad: ik had gegeten met de Paus! Het was een hele leuke droom geweest en een zeer boeiende ontmoeting.

Ik was nog heel jong en woonde nog thuis en toen ik thuis kwam, bleek hij daar tot mijn verbazing ook te zijn! Zo had mijn moeder ook kennis met hem gemaakt en dat was geen succes. Hij sprak gebrekkig Engels en mijn moeder ook en de misverstanden waren niet van de lucht. Daarnaast vond mijn moeder hem maar een “rare, enge man” dus er was niet echt een klik.

Hoe komt een mens aan zo’n droom? Nou, da’s eigenlijk heel simpel. Ik was vorig jaar augustus een paar dagen met een goede vriendin in Madrid en tot onze ontsteltenis was het juist DIE week in augustus waarop de Paus in Madrid was en letterlijk miljoenen jongeren de stad overbevolkten. Het was een compleet gekkenhuis, vooral de dag waarop hij door de straten van Madrid reed in zijn Pausmobiel. Mijn vriendin had mij een paar weken geleden wat foto’s van ons tripje gemaild en toen kwamen alle herinneringen weer boven.

Maar waarom zou ik de lezers van de BCL-site vermoeien met mijn persoonlijke ontboezemingen? Nou, naarmate ik langer terugdacht aan de droom en alles weer opnieuw beleefde, realiseerde ik me dat ik ook tegen hem had gebridged! Hoe dat precies allemaal ging weet ik niet meer, maar ik speelde met Siebren en kan me één hand nog letterlijk herinneren: B AHB10952 A8754 -.

Ik hoor het u al denken, computergeschudde spellen zeker, maar neen, we zaten gewoon in de huiskamer en hadden zelf geschud. Een prachtige kaart, en ondanks dat je niet wilt dat het 1 – pas – pas – pas gaat, opende ik toch maar gewoon met 1. De Paus bood 1 en Siebren 2, in principe constructief, 8-10 punten met een driekaart harten. De partner van de paus (ik weet niet zeker meer wie dat was, maar ik denk mijn moeder) bood 3 en nu deed ik het belachelijk slechte bod van 4. De Paus à tempo 4 en Siebren 5. Ik dacht even na om nog 6 te bieden maar besloot dat de gok te groot was en paste. De Paus 5 – pas – pas. Tsja, wat nu? Ik wist het nog steeds niet en bood nu alsnog 6 waarop iedereen paste.

De Paus kwam uit met klaveraas en mompelde “Grote God” toen ik zijn Aas aftroefde en de dummy verscheen:

Na deze start moet ik alleen de ruitens nog even goed doen. Na klaver Aas getroefd en twee troef gehaald eindigend op tafel, op klaverheer de schoppen weg en nog een klaver getroefd. De vrouw valt helaas niet, dus nu de ruitens. Een kleine ruiten, de Paus klein en de 9 geprobeerd en ik kon opgelucht adem halen toen bij west de heer verscheen.

Van de rest van die bridge-avond kan ik mij niet veel herinneren, des te meer van het etentje en de wel zeer bijzondere ontmoeting met deze bijzondere man.

Het hele spel:

Hester Gast.

N.B. Dit spel kwam afgelopen dinsdag voor op de clubavond van de A-lijn. Onze onfortuinlijke “Paus” was André met zijn partner Reimer.